Vandaag de dag is het niet ongewoon om overal mensen te zien internetten met een smartphone in de hand. Wachtkamers van dokters, bushaltes en daarin, treinstations, cafés, ziekenhuizen, zo ongeveer overal. Al deze mensen zien hun leven niet veranderen, ze zien hun buurvrouw niet uit de winkel komen met een volle lading. Ze willen haar niet helpen. Het feest van gisteravond trok veel beroemdheden en er zijn weer interessante artikelen online gezet. Of ze spelen een spelletje en het is moeilijk om ze tegen te houden. Het leven ontsnapt hen onder de vingers van hun toetsenborden, onder de schermen van hun smartphones en tablets. Ze leven in de virtuele wereld van vreemden, in een comfortabele omgeving. Echt waar?
Is dit gewoon een excuus voor mensen die niet weten wat ze met hun leven aan moeten, die niet weten wat leven betekent? Of kijken ze nog steeds naar het internet om de manier waarop anderen leven te vinden en zich daardoor te laten inspireren, om keuzes te maken over hoe zij hun leven zouden moeten leiden? Imiteren we andermans flat, carrière, hobby, tijdverdrijf, vakantie, vrienden om ons beter te voelen?
In deze vreemde werkelijkheid leven veel volwassenen en kinderen in hun eigen wereld van plaatjes, video\’s, artikelen en spelletjes. Ze gaan op in de nieuwe informatie die ze elke dag krijgen. Zodra ze wakker worden, kunnen ze niet wachten op de heldere beelden en knoppen die hen naar het beloofde land zullen brengen.
Ze raken verslaafden kunnen geen dag zonder internet. Het is onvoorstelbaar om de computer uit te zetten en het een paar dagen niet te beseffen. Ze gaan niet om met vrienden of familie, slaan maaltijden over, gaan sporadisch naar het toilet en gaan zelden uit. Hun leven speelt zich af tussen het toetsenbord en het scherm. Het is het enige dat hen troost, vreugde en voldoening brengt. Het meest gewilde doel van deze internetverslaafden is de mogelijkheid van tweerichtingscommunicatie.
Kringen van mensen die verslaafd zijndefiniëren zichzelf vaak als eenzame mensen, vooral degenen die niet sociaal geïntegreerd zijn, degenen met een depressieve stemming en degenen die de maatschappij niet opzoeken vanwege angst. En bijvoorbeeld kinderen met complexe interpersoonlijke relaties met hun ouders.
Symptomen van verslaving:
– overdreven belang en relevantie van internetgebruik voor het individu
– zich tevreden en ontspannen voelen op het moment dat ze een game starten of een bepaalde website openen
– steeds meer tijd op internet doorbrengen.
– zich boos, nerveus en verdrietig voelen als het internet wordt afgenomen of verloren gaat, relaties met dierbaren verwaarlozen, ruzie maken met ouders
– besluiteloos worden over de vraag of ze games gaan spelen of tijd doorbrengen met dierbaren, op het werk werken of online ruzie maken
– verslaafd raken aan het internet. Zelfs na het verwijderen van alle gebruikersaccounts in een poging om te stoppen, maken verslaafden na verloop van tijd nieuwe accounts aan
De gevolgen zijn terug te vinden op het gebied van sociale relaties, studie en werk, financiën en geestelijke en lichamelijke gezondheid.
Onderzoek suggereert dat medicatie de oplossing lijkt te zijn, met name psychotherapie in combinatie met antidepressiva.
