een halve eeuw geleden geloofde men dat een uitgebalanceerd dieet rijk aan fruit, groenten, peulvruchten, volle granen en gezonde vetten het lichaam voorziet van de nodige elementen in een uitgebalanceerde vorm. Maar deze waarheid begon geleidelijk in te storten als gevolg van de intensivering van de grootschalige landbouwproductie. Het was de eerste poging om de hongerige nek van een groeiend aantal mensen te voeden en is sinds de jaren zestig in Tsjecho-Slowakije.met het gewas was in staat om alle binnenlandse behoeften te dekken. Vandaag de dag is de situatie aan het veranderen, het gaat vooral om de belangen en het levensonderhoud van bedrijfsentiteiten. Geen van beide modellen kan echter consequent belangrijke informatie verwerken die waarschuwt voor het tekort aan mineralen in vruchtbare bodem. Het meest getroffen is magnesium.
sommige wetenschappers hebben het zelfs over een significant magnesiumtekort in de westerse beschaving. Het moet worden aangevuld in de vorm van tabletten, maar welke moet je kiezen als er veel op de markt is?
Chelaatvormende bindingen
wetenschappers hebben relatief recent ontdekt dat deze binding natuurlijk is voor de opname van mineralen uit voedsel. Dit is een systeem dat wordt gevormd door de binding van 2 aminozuurmoleculen die zich vastklampen aan het mineraal. Dit verschilt bijvoorbeeld van organische of anorganische vormen die algemeen op de markt verkrijgbaar zijn, goedkoper en dus winstgevender zijn voor bedrijven. Biologisch is gemakkelijk te herkennen, het bestaat uit een groep organische zuren met mineralen (meestal als lactaat, gluconaat of citraat). Chelaatbindende producten worden omschreven als bisglycinaat of chelaat.
anorganische vormen hebben het minst de voorkeur, slechts een paar procent van de mineralen wordt geabsorbeerd en te veel worden niet aanbevolen. Dit zijn bijvoorbeeld chloriden, hydroxiden, sulfaten, oxiden en carbonaten.
Het is vooral gunstig voor absorptie. Het gaat onveranderd door het spijsverteringskanaal en wordt niet beïnvloed door de werking van andere stoffen. Het komt dan rechtstreeks vanuit de dunne darm in het bloed terecht. In principe komt deze binding overeen met natuurlijke voedingsmiddelen, bijvoorbeeld in de vorm van groenten en fruit, waarbij mineralen ook aan aminozuren worden gebonden.
